Louella Mercera : Geboren op 26 april 1963 te Bonaire.

Het grootste deel van haar leven woonde Louella op Bonaire. Ze heeft hier haar schoolopleiding genoten aan de SGB, waar indertijd nog de fraters les gaven. Louella kon goed leren en de fraters vonden daarom dat ze na het MAVO examen door zou moeten studeren in Nederland.

Maar de traditie wilde dat ze als enig meisje in een gezin van zeven kinderen, thuis op Bonaire zou blijven. Ze vond al snel een baan bij het gouvernement als directiesecretaresse. Niet altijd een drukke baan, maar er was wel de gelegenheid om bij te leren, cursussen te doen en Louella was, en is nog steeds, ambitieus en leergierig. Ze bleef niet lang bij de overheid want ze wilde verder. Bij de andere werkgevers waar ze heeft gewerkt kreeg ze ook cursussen aangeboden, mogelijkheden die ze niet onbenut liet. In de avonduren deed ze daarnaast ook de HAVO opleiding.

In de loop der jaren deed ze bij verschillende werkgevers een veelzijdige ervaring op. Deze ervaring kwam haar goed van pas toen ze met haar partner en haar zoontje naar Aruba verhuisde in het jaar 2000. Haar partner zou daar als voetballer aan de slag kunnen, maar toen ze er kwamen bleek dat toch niet zo te zijn. Louella ging niet bij de pakken neer zitten en vond al snel werk en een huis. Ze had er een goed bestaan, de salarissen lagen flink hoger dan op Bonaire en de kosten waren indertijd lager. De echte Arubanen zijn eigenlijk net als de Bonairianen, alleen zijn er op Aruba veel meer mensen van buiten de Antillen. Zo zijn er erg veel Colombianen die alleen maar Spaans spreken.

Vier jaar geleden ontdekte Louella dat ze een bijzonder talent had. Ze kan heel goed schrijven en naar aanleiding van een droom schreef ze een toneelstuk. Uit het niets verzamelde ze een groep mensen die het stuk wilden uitvoeren. Ze nam contact op met de  leraar die haar vroeger de beginselen van het toneelspelen had bijgebracht en die kwam naar Aruba om haar in de dagen voor de voorstelling bij te staan. Het bleek zo’n succes dat Louella besloot door te gaan met schrijven, een blijspel deze keer. Dankzij het eerdere succes kreeg ze spontaan hulp aangeboden van een professionele regisseur en de voorstelling werd niet alleen op Aruba maar ook op Curaçao met veel succes een aantal keren voor uitverkochte zalen gespeeld. Ze schreef verder en kreeg ook het verzoek om voor de Arubaanse overheid een paar reclamespots te schrijven. Het derde toneelstuk is ook op Curaçao uitgevoerd en er ligt nog een vierde op de plank.

Familieomstandigheden brachten Louella in 2008 terug naar Bonaire. Na het overlijden van haar oma vroeg haar moeder of ze niet terug wilde komen om voor haar en een van haar broers te zorgen. Louella hoefde niet lang na te denken. Ze had het weliswaar goed op Aruba, maar je moeder laat je niet in de steek. Bovendien wilde haar zoontje altijd al terug naar Bonaire en met haar partner was ze niet meer samen. Binnen een maand had ze alles afgehandeld in Aruba. Ze kwam terug op haar geboorte eiland waar ze bij haar moeder en haar broer introk. Het vinden van werk bleek geen probleem met haar veelzijdige CV. Via de website van Ban Boneiru Bèk vond ze binnen twee weken een baan. Weliswaar voor halve dagen, maar het was een begin. Louella wilde meer, en weer via de website van Ban Boneiru Bèk vond ze een full time baan. Door personeelsgebrek moest Louella daar echter ook op zaterdagen aan de slag. Het weekeinde wilde ze liever vrij houden voor haar zoon, en daarom zocht en vond ze ander werk, bij haar tegenwoordige werkgever.

Naast haar betaalde job doet Louella vrijwilligerswerk voor de Fundashon Ban Boneiru Bèk.

Deze actieve dame heeft ook een droom. Voordat ze 50 is wil ze een eigen huis hebben waarin ze de kinderen kan opvangen om te voorkomen dat die nare ervaringen opdoen.

Louella houdt van de rust die hier nog heerst, het is hier nog relatief veilig. Het is nog niet als Aruba waar je op diverse plaatsen achter tralies moet wonen. Toch zijn er nog wel zaken die beter kunnen op Bonaire. Haar zoon van 14 zit op de SGB en daar ziet ze bijvoorbeeld nog wel een aantal mogelijkheden om het onderwijs te verbeteren.

Genoeg te doen hier, dus Louella gaat niet meer weg van Bonaire.